De Eddie wordt groot, en sommigen zeggen dat de geest van Brock erachter zat

Waimea Bay brulde voor de negende editie van de Quiksilver ter nagedachtenis aan Eddie Aikau, ook bekend als 'The Eddie'. De winter van 2015/2016 zal de geschiedenis ingaan als een van de wildste in de geschiedenis van het grotegolfsurfen. Voor het grootste deel van de Stille Oceaan kan de energie worden toegeschreven aan een meteorologisch fenomeen genaamd El Niño, dat een gigantische branding veroorzaakte van Jaws op Maui naar Mavericks in Californië en terug naar Oahu, waar op 25 februari een gigantische deining Waimea Bay binnendrong en het aandurfde 24 van 's werelds beste surfers gaan steil en diep. Eddie Aikau is lid van OluKai 'Ohana in leven en dood. Zijn noodlottige expeditie naar Tahiti was aan boord van de Hokule'a, die OluKai ondersteunt via zijn Ama OluKai Foundation . 'The Eddie' wordt dus alleen mogelijk gemaakt door de meest extreme, verhaalwaardige deining, gebaseerd op het idee dat 'Eddie zou gaan'. Eddie's geest is bij elke wedstrijd aanwezig, maar dit jaar werd hij vergezeld door die van een andere legende. Eén zo'n deining kwam slechts acht dagen na de trieste, vroegtijdige dood van Brock Little, een van Waimea's beste surfers, en een in Californië geboren Hawaïaans inwoner en pionier op het gebied van de grote golven. Little bevestigde zijn legende tijdens de editie van de Eddie in 1990 door op te stijgen op een gigantische golf die hij niet had gemaakt, en zich in een ton te trekken waar hij uiteindelijk gewoon overheen gleed. 'Mijn fout van $ 50.000', noemde Brock het, aangezien de overwinning in die wedstrijd naar Keone Downing ging, maar de legende ging naar Brock. In december 2015 werd bij Brock leverkanker in het vierde stadium vastgesteld, en zijn ziel verliet deze aarde slechts twee maanden later, op de ochtend van 18 februari. Brock stond bekend om zijn moed in de grote branding, zijn liefde voor de grote branding, zijn liefde voor angst en adrenaline, en voor zijn totale comfort in een deinende oceaan. Een paar dagen na zijn dood werd de North Shore getroffen door een gigantische deining in combinatie met hevige wind die de Kam Highway over een afstand van 18 kilometer blokkeerde en aanzienlijke schade aanrichtte aan huizen langs de North Shore. Twee dagen daarna zette Quiksilver het gele licht en vervolgens het groene licht in voor het organiseren van een wedstrijd die alleen wordt gehouden als Waimea op zijn grootste en gemeenste is. "Ik fietste hier vanochtend in het donker, en ik kon alleen maar de energie zien van hoeveel mensen er helemaal verderop in de straat geparkeerd stonden", zei Jon Jon Florence. “Ik woon hier al mijn hele leven en heb het nog nooit zo gezien.” De #brockswell noemden mensen het, en er zat iets in Deze Eddie gebeurde vlak na de "No Go"-oproep een paar weken eerder, op 11 februari, toen tienduizenden toeschouwers Waimea Bay vanaf de landzijde overstroomden om vervolgens naar huis te worden gestuurd toen de voorspelde deining uitbleef. De oproep voor een wedstrijd op de 25e kwam drie dagen voor het einde van de wachtperiode. Er bestond enige scepsis dat dit weer een vals alarm zou zijn, maar degenen die die ochtend in Waimea Bay wakker werden, twijfelden er niet aan dat de energie er was. Ze riepen de wedstrijd rond 8 uur 's ochtends uit, en van daaruit werden de tienduizenden toeschouwers (en nog meer die online keken) getrakteerd op een gladiatorenput van een surfwedstrijd. Op deze dag was Waimea zo groot en gemeen als maar kan. Een gigantische deining gecombineerd met veel wind en hobbels zorgde voor werkelijk uitdagende en verraderlijke omstandigheden voor de 24 uitgenodigde surfers. Naarmate de wedstrijd vorderde en de wipeouts en het aanvallen intenser werden naarmate surfers met de omstandigheden vochten, konden meer dan een paar inwoners van akamai North Shore de kolohe-geest van Brock voelen die de deining Waimea Bay binnenduwde. Bij Brock ging het erom zijn grenzen te verleggen, en hij was de rattenvanger van een generatie surfers die nu Waimea Bay aan de buitengrens berijden. Dat is wat er op deze 25 februari gebeurde. Er waren closeout-sets die surfers binnen betrapten, de riemen braken en zelfs alle vijf de jetski's van de waterpatrouille naar het strand lieten vluchten. Brock zou trots zijn geweest, want dat is wat hij daar graag zag: totale betrokkenheid. Terwijl sommigen dit de beste branding voor een Eddie ooit noemden, moesten anderen die zich het evenement in 1990 herinnerden hun hoofd schudden. Die deining was net zo groot als in 2016, maar de omstandigheden waren absoluut perfect, waarbij dit evenement wisselvallig, hobbelig en erg moeilijk te maken was. De beste surfers ter wereld werden tot het uiterste uitgedaagd. “Nou, dat was radicaal...” Kelly Slater beschreef de dag op Instagram. "Wat een dag! Wat een deining! Eens kijken... Niet super benaderbaar op de rand zonder door de lucht te vliegen. Zoveel kerels stuurden het tegenwoordig op gigantische golven en het was voor mij net zo geweldig om naar te kijken als om eraan deel te nemen. Bedankt aan de #AikauFamily en vooral #ClydeAikau voor jullie inspiratie en inzet gedurende de afgelopen jaren, waardoor jullie laatste evenement een tijdperk ingaat dat sterfelijke mensen te boven gaat. Bedankt @brock.little voor het inspireren van deze hele generatie opladers voordat er jetski's en waterpatrouilles en reddingsvesten en namen voor buitenste riffen waren en meer dan alleen een paar mensen die op grote golven wilden surfen. Kelly zag de #brockswell, en vele anderen ook. Uiteindelijk was de wedstrijd “voor jong en oud”, zoals de Australiërs zeggen. De vijftigjarige Ross Clarke-Jones valt Waimea al tientallen jaren aan, en was deze dag aan het aanvallen, wat leidde tot de tweede ronde, geholpen door een bijna perfecte score van 96. Clarke-Jones leek de kat in de zak te hebben, maar Vervolgens scoorde John John Florence een 89 in zijn heat in de tweede ronde en vervolgens een 88 met nog 10 minuten te gaan, en bleef daar hangen voor de overwinning. De resultaten: de 23-jarige John John Florence op de eerste, Ross Clarke-Jones op de tweede, de 43-jarige Shane Dorian op de derde, de 39-jarige Jamie Mitchell op de vierde, de 43-jarige Kelly Slater op de vijfde en de 31-jarige Makuakai Rothman op de zesde plaats. Of deze deining nu wel of niet door Brock Little werd gestuurd, iedereen die erin surfte, deed dat ter ere van Brock. Tijdens zijn hitte trok Kelly Slater in een ton en kwam naar buiten, ter ere van wat Brock lang geleden in 1990 deed. ‘Ik wilde gewoon een vat voor Brock kopen,’ zei Kelly. “Ik mis Brock zo erg. Hij was zo'n invloed op mijn leven en een goede vriend. Hij was het soort man dat je uitdaagde om je beste te zijn en de onzin eruit te halen. Er is niemand anders zoals Brock.”