Heiau – Heilige tempels in de Hawaiiaanse cultuur

[bijschrift id = "bijlage_1464038" align = "aligncenter" breedte = "604"] ©istockphoto/nantela[/bijschrift] Je loopt door een jungle of ander minder bereisd gebied op een van de Hawaiiaanse eilanden. Omdat je niet verwacht dat je in deze weelderige landen een structuur zult aantreffen, kom je tot je verrassing één, misschien eenvoudigweg lage muren of contouren tegen, grotendeels van steen. Het kan de grootte hebben van een veld waar teams kunnen strijden, of niet meer dan een rechthoekige of vierkante, soms ronde of halvemaanvormige plaatsing van stenen. Er bestaat geen twijfel dat deze creatie een doel had. Je gaat begrijpen dat het een plaats van aanbidding is – een heiligdom voor goden en godinnen, een heilige plaats voor gewone mensen, een toevluchtsoord – dat mogelijk al meer dan 800 jaar oud is. Heiau werd gebouwd als plaats van aanbidding, een heilige grond ter ere van iets dat van groot belang is voor de gemeenschap. Wie werd vereerd? Meestal waren er vier goden waaraan de ali'i (leiders) hulde brachten: Lono (vruchtbaarheid, regenval, landbouw en muziek), Ku (welvaart en oorlog), Kane (god van de schepping, en de voorouder van leiders en gewone mensen). ), en Kanaloa (oceaan, reizen en genezing). Het gewone volk had doorgaans zijn eigen godheden, vaak 'aumakua': een voorouder die gestorven is en in een andere vorm terugkomt. Er zijn talloze soorten heiau. Heiau po'o kanaka eerde de oorlog, vaak met mensenoffers. Deze werden ook wel luakini genoemd. Heiau ho'oulu verzekerde een goede oogst. Heiau ho'oūlu bracht goede visvangst mee. De doeleinden waren talrijk, waaronder geboorte, het brengen van regen, genezing, vruchtbaarheid en andere. Heiau hana aloha is gebouwd om liefde aan te moedigen. Niet-menselijke offers waren vaak in de vorm van verschillende soorten voedsel, zoals kokosnoten en bananen, of dieren, zoals varkens. Een heilige plaats kan zo eenvoudig of uitgebreid zijn als de visie van de koningen en koninginnen, of de lagere kasten, ook al waren ze altijd van meer aardse aard, in tegenstelling tot de architectuur van paleizen en kerken. Heiau van grotere schaal was doorgaans alleen voor royalty's. De meer uitgebreide heiau kan kleine gebouwen hebben die worden gebruikt om royalty's, priesters of trommels te huisvesten. Er kunnen platforms bestaan. Soms werd hout gebruikt, maar lavasteen was bijna altijd het prominente materiaal. Sommige leken op eenvoudige huizen. Ze bestonden op de een of andere manier op elk eiland waar mensen woonden. Omdat de acht primaire Hawaiiaanse eilanden de meerderheid van de bevolking herbergden, werden hier de heiau meestal gebouwd. Maar waar mensen ook heen gaan, datgene wat voor hen belangrijk is, zal volgen, en daarom zijn heiau ook gevonden op de grotendeels onbewoonde Noordwestelijke Hawaiiaanse eilanden. De heiau Pu'u O Mahuka , bekend als de "Hill of Escape", is de grootste heiau op O'ahu. Het beslaat vijf hectare in de heuvels van de North Shore. Behalve dat het een belangrijke plaats was voor de kahuna (koninkrijk), was het ook een geboorteplaats voor de vrouwen van de stamhoofden. Pi'ilanihale Heiau in Hana, op Mau'i, is een van de grootste van de eilanden. Het is zeker een bezoek waard de volgende keer dat u de Road To Hana neemt. De Hālawa Heiau (let op de 10.12.13 Pix onderaan de website) heeft betekenis omdat het zowel een dames- als een herenheiau was. Gelegen op O'ahu, lag het ooit verscholen in de heuvels totdat de snelweg H3 er voorbij raasde, een ongelukkig aspect van 'vooruitgang'. Hale O Papa – Heiau No Na Wahine , gelegen aan de westkant van het eiland Hawaï, was alleen voor koninklijke vrouwen. Het was taboe voor mannen, een ongebruikelijke gebeurtenis. Pu'ukohola Heiau . Als je je in de noordwestelijke hoek van het eiland Hawaï bevindt, is dit een prachtige plek om te bewonderen. De tempel van Kamehameha de Grote domineert de heuveltop binnen de Pu'ukohola National Historic Site, terwijl haaien rondzwerven in de verzonken tempel van Hale o Kapuni Heiau. Dit zijn heilige plaatsen met culturele betekenis. Wij nemen niets. We verstoren niets en laten deze belangrijke terreinen en monumenten intact. We lopen echter weg met een groter gevoel van nederigheid en respect voor de mensen die eerder kwamen en waar deze sites voor staan. Door Doug Fetterly