Onder de oppervlakte: pratend verhaal met Gerald Yoro

Het vangen van de machtige ulua (gigantische trevally) op Hawaï blijft een gewilde onderneming onder lokale vissers. Er zijn jaarlijkse wedstrijden en vissers werpen elke dag hun werper, zowel aan de wal als in boten, om er een te vangen. Anderen, zoals Gerald Yoro van Hawaï, doen het op de moeilijkere, meer traditionele manier: door een net te gooien. Een techniek die behendige stappen vereist, het werpen van een net om een ​​ulua te vangen, implementeert ook het verrassingselement en een diepgaande verbinding met de kustlijn. Hoe moeilijk deze methode ook mag zijn, Yoro vist nog steeds duurzaam en gooit jongere, kleinere vissen terug in de hoop dat ze op een dag zullen worden waar hij (of zijn eigen dochter) naar op zoek is.

--image_block_a--

Hoe belangrijk is vissen voor mensen op Hawaï?

Het is een soort levensstijl voor mij; Ik ben met dat alles opgegroeid. Het maakt gewoon een groot deel uit van ons leven en verbindt ons met de oceaan, en het is voor mij ook een manier om aan de stress te ontsnappen. Ik ga de rotsen op, loop met mijn net en heb die tijd alleen. Ik ben alleen maar, op zoek naar de vis en geniet van mijn wandeling langs de kustlijn.

Wat is je favoriete manier van vissen?

Waarschijnlijk gooi ik een net, dus meestal doe ik het op die manier als ik op Ulua ga vissen.

Wat doe je normaal gesproken met de vangst?

Ik geef eerst mijn gezin te eten, en als ik extra heb, geef ik het weg aan vrienden en familie. Dat vind ik belangrijk: weten waar je eten vandaan komt. Vooral met de hoge voedselprijzen van tegenwoordig is het een betrouwbaardere manier om uw gezin van voedsel te voorzien.

Absoluut. Dus, wat vind je zo leuk aan de techniek van het werpen met een net?

Voor mij is het bijna alsof je een ninja op de rotsen bent, weet je? Je verbergt je voor de vissen en dan sluip je naar boven en verras je ze met het net. Meestal probeer je niet gezien te worden door je achter de rotsen te verstoppen en laag te gaan zitten, bijna in een hurkende houding. Je blijft vrijwel zo laag als je kunt totdat je op de plek komt waar je ze wilt gooien. Soms moet je op de golven letten; het wildwater kan je schaduw bedekken, dus je moet wachten tot de golf komt en dan het net erop gooien.

Verbazingwekkend. Heb je deze techniek aan anderen geleerd?

Zeker. Ik heb een dochter en zij houdt van vissen, net als mijn vrienden en familie, dus ik probeer het door te geven aan iedereen die met mij wil vissen. Mijn dochter is zes jaar oud en het is belangrijk voor haar om te leren, omdat ze deel uitmaakt van die jongere generatie, en ik hoop dat ze dit in de toekomst kan doorgeven aan haar kinderen. Het maakt allemaal deel uit van ons erfgoed, want dat was ooit de manier waarop mensen overleefden – van vis. Haar leren vissen is een zegen voor mij geweest, en meestal raak ik meer opgewonden als zij een vis vangt dan wanneer ik dat doe, weet je? Ze is best leuk om mee te gaan.